Onderweg passeren we Rottummeroog. Na de storm ziet het er toch anders uit.......
Een groot deel van Rottummerplaat is nog niet toegankelijk omdat nog veel grondbroeders op eieren zitten. Maar er is genoeg te zien om tijd te kort te komen.
Aan de oostzijde van het eiland liggen ruim 300 zeehonden op de zandbanken. Het is volop kraamtijd en dan gaat er wel eens iets mis. Bijvoorbeeld dat de vrouwtjes hun jong kwijt raken (of andersom..)
Een ten dode opgeschreven "huiler"
Op Rottummeroog en -plaat mag de natuur zijn gang gaan. Dus ook in dit geval wordt niets beinvloed en gaan er een aantal "huilers" dood. Dat is anders dan in gebieden waar toeristen komen. Daar winnen de emoties het van de natuur en belanden jonge zeehonden die hun moeder kwijt zijn in de opvang.
Met zulke grote zwarte ogen maken de zeehondjes emoties los bij mensen.
Maar de één zijn dood is de ander zijn brood! In de natuur gaat niets verloren en zo'n enorm aanbod van biomassa laten bijvoorbeeld de Grote mantelmeeuwen niet aan zich voorbij gaan!
Een Grote mantelmeeuw weet wel raad met zo'n buitenkans. Junior moet wachten....
Uiteraard is er ook bij de mantelmeeuwen een pikorde en de jonge vogel moet geduldig zijn beurt afwachten.
En dan is hij eindelijk aan de beurt en dan dreigt hij nog gepikt te worden.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten